Pencere

• 14 / 03 / 2019

İki kalp hastası bir hastanenin odasında beraber kalıyorlarmış. Kalp hastalarından birinin yattığı yer pencere kenarı, diğerinin yattığı yer ise duvar kenarıymış. Kalp hastalıklarının yanı sıra bu iki hasta yürümekte de zorluk çektiklerinden yataklarından çok zor kalkıyorlarmış.

Cam kenarında bulunan hasta her gün duvar kenarında bulunan arkadaşına moral vermek için camdan bakarak gördüğü bütün güzellikleri arkadaşına söylermiş, "şimdi 2 çocuk geldi simitçiden simit alıyorlar, iki sevgili el ele tutuşup yürüyorlar, erkek arkadaşı gül satan bir kadından l tane gül alarak sevgilisine verdi şimdi çocuklar top oynayıp koşuşturuyorlar erkek kız arkadaşına küçük bir buse kondurdu..." şeklinde pencerede bakarken her gördüğünü arkadaşına anlatırmış. Bir süre sonra pencere kenarında bulunan adamın aniden kalbi durur ve kalp cihazı ötmeye baslar, arkadaşı bunu görür fakat şeytana uyup hemşireyi çağırmaz, isteği o öldükten sonra pencere kenarına geçip o güzellikleri görmek istemesidir. Ve nihayetinde arkadaşı ölür. Yanıma başka bir oda arkadaşı gelir kendisini cam kenarına yerleştirirler .Ve artık cam kenarına yerleşmiştir istediği olmuştur, bunun verdiği büyük heyecan ile pencereye doğru kalkar ve pencereye doğru yürümeye çalışır. Pencereye ulaştığı zaman bir de ne görsün pencere hastanenin duvarına bakmaktadır...

Nereye gidiyoruz? Ulaşmak istediğimiz hedeflere yönetirken, neden insanları ezerek umarsızca ilerliyoruz. Nesnel birtakım şeylerin bizleri bencillik safhasına getirmesine neden izin veriyoruz .

Neden gerçek anlamda insan olmanın gerektirdiği erdemleri pratik -de uygulamak için çaba sarf etmiyoruz. Bu kadar bencil olmak zorundamıyız ...

Asıl olan gerçek zenginlik bu dünyada ne kadar yer kaplıyorsun.? Bana göre ne kadar seviliyorsan o kadar yer kaplıyorsun.

Bu aralar okuduğum bir yazarın;

 "Bence her insan AY' a benzer, çünkü hepsinin de AY gibi göstermediği karanlık bir yüzü daha vardır".   Sözlerine takıldım. Kimsenin aksini iddia edebileceğini sanmıyorum, ama iyi, ama kötü gerçekten herkesin bir karanlık yüzü vardır. Önemli olan bu karanlık yüzlerimizi ruhumuzu geliştirebilme bağlamında insan olabilme yolunda iyi yönde ilerletebilmektir. Ne kaybederiz ki

Her ne konuda olursa olsun, imkanlar dâhilinde yardıma ihtiyacı olduğunu düşündüğümüz, hiç tanımadığımız insanlara dahi sevgiyle yaklaşarak, paylaşarak yansıttığımız o pozitif enerjinin neleri değiştirebileceğini, tekrar aynı şekilde geri dönüşümlü bize yansıyarak o anki iç huzuru ve bundan dolayı da mutlu olduğumuzu hissedebiliriz arkadaşlar.

Kemikleşmiş kafa yapılarından dolayı yapamadığımız güzel birçok anlamlı olabilecek şeyleri, hayata biraz olsun kalp gözlerimizi açarak baktığımızda, yüreğimizin de sesini dinleyerek açılmayan birçok kapıda anahtar olarak kullanabiliriz ... Sizleri fazla sıkmadan vermek istediğim mesajı ufak bir hikayeyle bitirmek istiyorum.

Günlerden bir gün çok zengin bir baba ailesi ve oğlunu köye götürmüş. Bu yolculuğun tek amacı varmış, insanların ne kadar fakir olabileceklerini oğluna göstermek.

Çok fakir bir ailenin yanında iki gece geçirirler Yolculuk dönüşü baba oğluna sorar ;

- " insanların ne kadar fakır bir hayat sürdüklerini gördün mü  Evet baba " - " Ne öğrendin peki   " Oğlu acı bir tebessümle gülümseyerek cevap verir; " Şunu gördüm   Bizim evde bir köpeğimiz var , onlarınsa dört tane . Bizim bahçenin ortasına kadar uzanan bir havuzumuz var, onlarınsa sonu olmayan bir dereleri. Bizim bahçemizde ithal lambalar var, onlarınsa yıldızları. Bizim görüş alanımız ön avluya kadar, onlarsa bütün ufku görüyorlar." Oğlan sözünü bitirdiğinde babası söyleyecek hiçbir şey bulamaz ve oğlan ekler; -" Teşekkürler baba ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için ...."

Gerçek zenginlik insanın kalbindedir bunu asla unutmayın .....

www.aikidobursa.org

info@aikidobursa.org

aikidobursa

Bursaaikido

kaplan

kartal

aikidbursa

aikibursa

Resim Galeri